gelijk aan de Friesche halsgevelschuur, maar de tas- ruimte, die hier geboden wordt, is te klein voor den omvangrijken oogst van deze bedrijven. Daarom is een voudig naast de eerste schuur een tweede en eventueel een derde geplaatst, die alle hun eigen kap behou den. Zoo ontstonden de karakteristieke zaagdaken, die wij ook even gewijzigd als het shed-dak in den moder nen fabrieksbouw aantreffen. Daar werd zij indertijd enthousiast begroet als een dernier cri, terwijl de Gro- ningsche boer ze sedert eenige eeuwen toepaste. Toch is deze bouwtrant niet bijzonder fraai geworden. Het rijtje topgevels naast elkaar legt teveel den nadruk op elk gebouw en leidt de aandacht af van het groote geheel. Zeker houdt het daardoor iets aantrekkelijks in zijn groote overzichtelijkheid. De afmetingen van elk element zijn gemakkelijk te herleiden uit bekende, van den mensch afgeleide maten, zooals deuren en stoepen. Dat houdt deze ge bouwen in een goede schaal, die den toeschouwer be kend en vertrouwd is. Om in dit vrij ingewikkelde gebouwencomplex nog een woonhuis op te nemen is een moeilijke opgave voor den architect. In Groningen heeft men niet lang gepiekerd over dit probleem en de woning los op het erf geplaatst. De geweldige rijkdom van het land deed complete villa's verrijzen, met reeksen vertrekken. Wie deze huizen, vooral uit den lateren tijd kent, zal be grijpen dat ze hier onbesproken blijven. De boerderijen zooals zij in hun verschillende vormen in Groot-Friesland zijn gegroeid, zijn natuurlijk ook daarbuiten bekend geworden. Vooral in het kustgebied is de invloed merkbaar. Zelfs tot in Fransch Vlaan deren zijn hier en daar boerderijen te ontdekken van het halsgeveltype. In den Brabantschen Westhoek en op de Zuidholland- sche eilanden is een boerderijtype ontstaan, waarbij 34

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1944 | | pagina 37