meer van die dure pannen, (die immers van ver
moesten worden aangevoerd) gebruikt, als getuigen
van den welstand van den bewoner. Daaruit ontstaat
de sierlijke spiegel, die wij alom in West-Friesland en
nergens elders aantreffen. Toch zou er geen werkelijk
bouwmeester aan het werk zijn geweest, wanneer hij
er ook niet als constructeur van had geprofiteerd, kijk
maar eens naar den schoorsteen. Het maken van den
schoorsteendoorgang in de rieten kap vraagt nog altijd
bijzondere zorg in de uitvoering, veel meer dan bij
een pannendak. Met graagte aanvaardt hij dus den
spiegel en haalt den schoorsteen altijd uit het bovenste
topje ervan door het dak. Daardoor ontstaat dikwijls
een eigenaardige, gerekte vorm, die later verdwijnt.
Dan zien wij een vorm van den spiegel, die eindigt
onder den schoorsteen; een duidelijk bewijs, dat deze
bouwers wel een traditie voortzetten, maar het begrip
van haar ontstaan reeds hadden verloren. De nadruk,
die hierdoor bewust gelegd wordt op het woonge
deelte van dit vierzijdig symmetrische bouwblok, is
niet alleen gezocht in min of meer vlakke versieringen,
maar ook op een meer plastische wijze.
Het woonhuis wordt grooter. Er komen meer vertrek
ken en de hoogte van de kamers wordt opgevoerd.
Daarom wordt soms de geheele voorgevel hooger op
gehaald dan de overige gevels. In enkele gevallen
wordt dit nog geaccentueerd door een groote gemet
selde dakkapel, een arkeneel, die dan gaat gelijken op
een topgevel. Ook is het gebruikelijk om het woon
gedeelte, of het voornaamste woonvertrek, de mooie
kamer, als een voorbouw uit te voeren, die een eigen
zadeldakje krijgt en wordt afgesloten door een top
gevel. Dikwijls is het een stadsch renaissance trap-
geveltje, met speelsche karteling, maar vaak wordt het
simpel uitgevoerd. Zoo'n boerderij gaat dan op 't
eerste gezicht lijken op een gemutileerden vorm van
25
