van Laren. (Eerstgenoemde plaats verkreeg in 1424
zelfstandigheid.)
Het oudste gedeelte van Laren is ongetwijfeld de
ruime Brink met omgeving. Oorspronkelijk diende
de Brink wellicht als vergaderplaats. Misschien
werd in lang vervlogen tijden bij dreiging van
krijgsovervallen de Brink ook gebruikt om het vee,
dat op de gemeenschappelijke weiden graasde, bij
een te brengen en zoo eenigszins tegen rooverijen te
beveiligen. Alsdan zou de nog bestaande waterkom,
die den eigenaardigen naam Coesweerd draagt, tot
drenkgelegenheid zijn gebezigd. De Brink was vroe
ger beplant met hoog opgaande iepen, die echter
door iepziekte aangetast werden, zoodat ze gerooid
moesten worden.
Op een hoogte vrij ver buiten het dorp ligt het Sint
Janskerkhof1). Dit is wel de eerbiedwaardigste plek
van Laren, want hier heeft de eerste Christenkerk
van het Gooi gestaan. De hoogte moet volgens over
levering een heidensche offerberg zijn geweest. Mo
gelijk zou dan de jaarlijksche Sint Jansprocessie op
24 Juni aan een gekerstende Germaansche plechtig
heid herinneren, immers bij kerstening van een
landstreek werden wel enkele heidensche plechtig
heden en gebruiken in eere gehouden, na eerst na
tuurlijk in Christelijken geest gewijzigd te zijn. Om
trent de stichting der kerk en het ontstaan der pro
cessie bestaan nog twee zeer oude legenden.
De eerste Gooische kerk was gewijd aan Sint Jan
en waarschijnlijk uit hout opgetrokken. Later is de
35
-1) Bij het Sint Janskerkhof komen eenige oude wegen samen.
Deze zijn de doodwegen, waarover vroeger de dooden uit de
naburige dorpen naar hun laatste rustplaats op het kerkhof
gebracht werden.
