brengst van de wol. Dat het loon van den herder
niet hoog was, blijkt uit het feit dat diens weekloon
omstreeks 1870 2Y2 cent per schaap was. Ongeveer
40 jaar geleden zijn de schapen van de Gooische
heide verdwenen1). Het verdwijnen van de scha
pen was oorzaak, dat vliegdennen de heide gingen
verdringen, immers de schapen zorgden er wel voor
dat jonge denneloten geen kans tot ontwikkeling
kregen.
Weidelandschap vindt men uiteraard het meest in
het lagergelegen grensgebied van het Gooi en ver
der in enkele afgegraven terreinen. Als weilanden
in het Gooische grensgebied kennen wij eigenlijk
alleen de gemeenschappelijke weiden of meenten,
waar scharende Erfgooiers recht hebben om hun
vee in te brengen. Het halen van melk van de meent
ging destijds door middel van ezels, die elk een juk
met aan weerszijden een blauw geschilderd melk-
tonnetje droegen, alsmede midden op het juk een
emmer met grooten koperen trechter. Het moet een
aardig gezicht geweest zijn zoo'n rij melkezels naar
of van de meent te zien gaan. Ook deze typisch
Gooische melkezels behooren reeds lang tot het ver
leden.
Het bouwland om de Gooische dorpen, dat nog met
de oude benaming Eng wordt aangeduid, is voor
een belangrijk deel aan woningbouw opgeofferd.
Toch is bij Laren, Blaricum en Huizen gelukkig
nog vrij veel van het oude eng-landschap bewaard
gebleven. Vooral toen er nog boekweit in het Gooi
29
Sinds eenige jaren is voor attractie weer een kudde scha
pen op de Gooische heide te zien en is, geheel misplaatst,
midden op de heide een schaapskooi met herderswoning ge
bouwd van veldkeien.
