wapend te begeven naar het stadhuis, de voormalige
Gasthuiskerk, om den eed van trouw aan den Ko
ning van Spanje af te leggen. Velen gaven aan den
oproep gehoor en zoo waren binnen korten tijd
eenige honderden menschen in het stadhuis bijeen.
Plotseling werd de verzamelde menigte door de
Spanjaarden aangevallen en op gruwzame wijze
vermoord. Daarna trokken de Spanjaarden moor
dend, plunderend en brandstichtend de stad door.
Van Naarden bleef toen niet veel over. Slechts on
geveer zestig ingezetenen wisten aan het ruwe ge
weld te ontkomen. Op bevel van de Spaansche over
heid moesten de wallen van Naarden worden ge
slecht en werd de stad van alle privilegiën verval
len verklaard.
Na de bevrijding van de Spaansche overheersching
werden Naardens rechten weer in eere hersteld. De
spoedig herbouwde vesting vertoonde in platte
grond niet meer een rechthoek doch een vijfhoek.
Omstreeks het midden van de 17 de eeuw begonnen
de vestingwerken door onvoldoend toezicht danig
in verval te geraken. Het was dan ook geen won
der dat in het oorlogsjaar 1672, toen de Franschen,
Munsterschen en Keulschen de Republiek waren
binnengedrongen, de Naardensche bevolking met
grooten angst de naaste toekomst tegemoet zag.
Nadat Amersfoort was bezet, kwam op 10 Juni 1672
een Fransche legerafdeeling de stad Naarden op-
eischen. Zonder slag of stoot gaf het zwakke Naar
densche garnizoen zich over. De leden der stads-
regeering alsmede vele burgers hadden nog
kans gezien de vlucht te nemen. Alzoo kreeg
Naarden een Fransche bezetting en wel ruim een
jaar. Den 13den September 1673 heroverde prins
16
