den en dus ook voor het Limburgsche. Want op het eigen
lijk grondgebied der Republiek konden de Katholieken,
die weinig of geen godsdienstvrijheid genoten, zich voor
al in het begin der 17e eeuw op geestelijk en op bouw
kundig gebied niet ontplooien. Des te grooter uitwerking
had de geest der Contra-Reformatie en Barok in de Zuide
lijke Nederlanden, waar vele prachtige Barokkerken ver
rezen, die rijk versierde interieurs en grootsche pronkge-
vels kregen. Van dezen opbloei en deze Barok kregen het
Limburgsche en vooral Maastricht, zooals wij in het vol
gende zien zullen, een niet gering deel.
b. De voormalige Jezuïetenkerk geschie
denis, stijl en beschrijving).
Het is niet te verwonderen, dat gedurende de geheele, zoo
bewogen 16e eeuw in Maastricht, evenals overal elders, de
kerkelijke bouwbedrijvigheid bijna geheel stil lag.
Het zijn de Jezuïeten geweest, deze in den tijd der Contra-
Reformatie zoo actieve orde, die na een periode van stil
stand van ongeveer 100 jaar in Maastricht de eerste kerk
hebben gebouwd. Het was bovendien niet de eerste de
beste, die dit werk zou uitvoeren. Niemand minder dan de
later zoo vermaarde bouwmeester Petrus Huyssens, de
Brugsche leekebroeder der orde, die de bekende Jezuïeten
kerken van Antwerpen en Brugge heeft gebouwd, zou hier
de eerste Barokkerk en tevens zijn eerste eigen bouwwerk
doen verrijzen.
Deze Maastrichtsche kloosterkerk werd op 27 Juli 1614
gewijd, nadat acht jaar te voren de eerste steen gelegd
was.
Het zoogenaamde verraad van 1638 veroorzaakte echter
de verbanning der Jezuïeten uit de stad, de overdracht van
hun kerk aan de Fransche of Waalsche gemeente en de
sluiting van het bloeiende Jezuïetencollege, dat reeds ge-
ruimen tijd eerder, in 1575, was gesticht.
In 1673 wederom in het bezit van hun kerk gesteld, moes
ten de Jezuïeten juist 100 jaar later deze weer verlaten,.
78
