is bij de laatste restauratie afgegraven, daar het peil in
den loop der jaren, doordat het plein als kerkhof gefun
geerd had, steeds meer was opgehoogd.
De O.L. Vrouwekerk is, evenals de andere Romaansche
basilieken in de streek tusschen Maas en Rijn een pijler
basiliek, met dien verstande, dat het schip der kerk afwis
selend met zware en lichte pijlers gebouwd is met een
merkwaardig overwelvingssysteem.
Men betreedt de kerk via een kleinere, aan de zuidzijde
van den westbouw gelegen toegang of via den voornaamsten
toegang, die aan de Noordzijde ervan gelegen is, namelijk
het portaal van de kapel van de „Sterre der Zee", vroeger
de kapel van de Mérode genoemd. De gevel van het por
taal dagteekent uit de 13e eeuw, de kapel zelf uit de jaren
1460—1470. De kapel van „De Sterre der Zee", die vroe
ger als doopkapel gebruikt werd, ontleent haar naam aan
het beroemde en met vele legenden omweven Madonna
beeld, dat er zich bevindt en waarvoor steeds een groote
volksdevotie bestaan heeft, die reeds meer dan 400 jaar
oud is.
Het Sterre-der-Zee-beeld, dat afkomstig is uit de voor
malige, aan de St. Pieterstraat gelegen Minderbroeders-
kerk en eerst omstreeks 1837 in de O.L. Vrouwekerk werd
geplaatst, heeft in den loop der eeuwen verschillende ver
anderingen ondergaan, waarvan de bekleeding met rijke
staatsiemantels niet de minst belangrijke is geweest. De
uiterste zorg bij dit inderdaad mooie kunstwerk is besteed
aan de uitbeelding van de hoofden van O.L. Vrouw en het
Jezuskindje. Vooral het gezicht der Madonna is bijzonder
expressief door haar innige beminnelijkheid en den zach-
ten, aantrekkelijken glimlach.
In het portaal van de kapel van de Sterre-der-Zee bevinden
zich in de muren twee merkwaardige beeldhouwwerken
gemetseld. Het eene reliëf stelt voor een zegevierenden
Christus, Christus triumphans, dateerend uit de jaren
omstreeks 1175; de andere steen, die vroeger in den absis-
wand geplaatst was, stelt een eed op de Relieken voor en
doelt waarschijnlijk op het in leen schenken door den
50
