boekstaafd door het bestaan van het gilde der „Schoensche verderen", die handel dreven op Sconen, een landstreek in Zuid-Zweden. De handelsbetrekkingen met het Oosten blijken uit verschillende oorkonden. In het begin der 12e eeuw worden reeds Maastrichtsche handelaars te Weenen aangetroffen, terwijl omstreeks 1250 handelaars in Rus land zijn geweest. Dit volgt namelijk uit het feit, dat in laatstgenoemd land Maastrichtsche munten gevonden zijn. Tenslotte blijkt uit archiefbronnen, dat ook met Engeland, o.a. omstreeks 1340 handel werd gedreven. Wat vooral uitgevoerd werd, was Maastrichtsch laken, waarvoor in ruil uit Zweden o.a. haring, uit Rusland hui den en pelswerk werden medegebracht. Want het was voor al de lakenindustrie, die hier ter plaatse gebloeid heeft. Het is daarom dan ook niet te verwonderen, dat het „ge- wantmaeckersambacht" zoodoende een der invloedrijkste gilden der stad is geweest. Gedurende langen tijd hebben er 23 gilden bestaan, die langzamerhand op de stadsregee- ring een grooten invloed hebben weten te verwerven. Waarschijnlijk hebben deze gilden zich reeds in de 13e eeuw gevormd om de materieele belangen der leden te behartigen en het ambacht te beschermen door het vast stellen van de eischen voor leerling, meester en gezel. Nauwkeurige verordeningen werden er gemaakt om de kwaliteiten der producten op een hoog peil te houden. Uit deze gilden zijn de kunstenaars voortgekomen, die kost bare werkstukken hebben gewrocht. Een voorbeeld hiervan is de reeds genoemde meester Ulrich (1460), die prachtige reliekschrijnen vervaardigd heeft en tot het gilde der goud smeden behoorde, dat het hoogst in aanzien stond. Het machtigst was het zoo juist genoemde „gewantmaeckers- ambacht". Dit gilde had in de 13e eeuw reeds talrijke fabrieken van lakens en wollen stoffen en bezat vooral zijn terreinen aan de Noordzijde der stad (Raamstraat). Als bewijs van de macht van het lakenweversgilde kan ver meld worden, dat de bouw van de groote St. Mathiaskerk voor een groot deel uit de boetegelden van het gilde be taald werd. 20

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 23