Wijk (Hoogbrugstraat), dat uit de 2e helft der 17e eeuw
dagteekent en het er dichtbij gelegen refugiehuis der
proostdij van Meerssen, waarvan een gedeelte uit de 16e
eeuw dateert.
Tenslotte kunnen bewaard gebleven fragmenten van de tot
bovengenoemde groep behoorende gebouwen, zooals van
het schilderachtig gelegen conventje op den hoek van de
Ridderstraat en de Oude Minderbroedersstraat, hier buiten
bespreking blijven, al zijn deze soms ook in historisch of
ander opzicht wel van eenig belang.
Want menig brokje oudheid, in een stil hoekje of straatje
gelegen, vertegenwoordigt in zijn omgeving soms meer een
stukje typische of aandoenlijke schoonheid dan een goed
bewaard gebleven groot gebouw; getuige o.a. de schilder
achtige ruïne van de oude en grijze kloosterkerk van den
Beyaard aan de Brusselschestraat, waarvan de bouw in
1479 begonnen werd en waarvan thans slechts enkele met
klimop begroeide stukken muur overeind zijn blijven staan.
7. Wereldlijke en andere gebouwen uit de 19e en 20e
eeuw.
Zooals reeds met betrekking tot de kerken uit de 19e en
20e eeuw gezegd werd, zijn deze voor ons doel van weinig
belang. Ditzelfde geldt ook voor de wereldlijke en kloos
tergebouwen uit die periode, ofschoon juist in deze pe
riode een groote bouwbedrijvigheid zoowel voor kerkelijke
als voor andere gebouwen valt waar te nemen.
In de 19e eeuw zijn door de vestiging van nieuwe klooster
orden verschillende groote kloosters gesticht, die in de
20e eeuw uitgebreid of herbouwd werden en daardoor een
modern aspect kregen. Als voorbeeld is het nieuwe Jezuïe
tenklooster te noemen, dat in 1939 gereed kwam en een
compromis tusschen traditioneele en moderne bouwvor
men bedoelt te zijn.
Vooral in de jaren 1930-'40 zijn belangrijke openbare
gebouwen en werken gemaakt en heeft Maastricht een bui
tengewone bouwbedrijvigheid gekend, waardoor het ook
112
