volgd. Ondanks uitdrukkelijk verbod verrezen aan de
Oostzijde aardige, weinig geriefelijke huisjes, die
bekend zijn als het St. Elisabeth-hofje, doch feitelijk
de proveniershuizen van het gasthuis waren. Echt
paren kochten zich hier in voor het leven, onder
afstand van hun eigendommen.
Het is een merkwaardig gebouwencomplex, dat nood
zakelijk door een restauratie uit zijn versloften toe
stand moet worden gewekt.
Het Vrouwengasthuis.
Ook in de parochie van St. Pancras op het Hoogeland
bevond zich een bescheiden gasthuis, bestemd voor
het verleenen van onderdak aan arme zwervers. Het
werd gesticht aan de Hooigracht, doch al spoedig
naar de Hooglandsche Kerkgracht verplaatst. Het
kon niet wedijveren met beide andere gasthuizen
en werd in IS80 in het St. Elisabeth-gasthuis opge
nomen. Het gebouw werd toen betrokken door de
weezen, waartoe het in 1607 werd verbouwd.
Hofjes.
In dezen tijd werden talrijke hofjes gesticht, het huis
van Meyne uyt de Waerd, St. Jeruzalemhof, het
Syonshof, het Stevenshof, de Joostenpoort in de
Zegersteeg, het St. Janshofje en om het belangrijkste
niet te vergeten, het St. Annahofje aan de Hooi
gracht. Dit laatste, waarvan ook het kapelletje nog
over is, geeft een echt beeld van een hofje uit
dien tijd.
45
