en voor zichzelf of voor andere plateelbakkers in zijn
eigen huis zat te werken. De tegel, afb. 61, waarop een
landschap in licht- tot donkergrijs en geel- en rosgrijs,
blauw in verschillende tinten, bruin, geel en groen,
kortom in verwonderlijk rijke nuances van het Delftsche
palet van het groote vuur is geschilderd, draagt de
signatuur G. Verhaast. In de musea te Sèvres en in de
collectie Evenepoel in de Musées du cinquantenaire in
Brussel1) bevinden zich overeenkomstige niet ge
signeerde tegels. Wij komen op dezen plateelschilder
nog terug, wanneer wij over het polychrome aardewerk
uit de fabriek van Rochus Hoppesteyn spreken.
Werk van enkele onbekende meesters der late 17de en
begin 18de eeuw.
Wij laten thans een aantal stukken volgen, die in de
17de, hoogstens in het begin der 18de eeuw zijn ge
maakt, die echter niet aan een bekende fabriek kunnen
worden toegeschreven. Een aantrekkelijk stuk in het
Rijksmuseum te Amsterdam is de groote tegel, waarop
een boeket van twee tulpen, een anemoon en een takje
ridderspoor in geel, roodbruin, groen, blauw en paars
(afb. 60)voorts een theepot met bloemversiering in
rood, blauw en groen, gemerkt met een monogram A.K.
met een punt er boven. Een kannetje met oor en metalen
deksel is met fijne bloemtakken van een pseudo-oriën-
taalsch karakter, in rood, blauw en groen versierd en
gemerkt G.H. en I.V.P. of V.P. (afb. 55). Wij noemen
nog een bordje waarop in blauw een portret van An-
tonie Leeuwenhoek, naar een gedeelte van een prent
van Verkol je uit het jaar 1686; eindelijk een groote
schotel, waarop in blauw met wat geel en paars het
Laatste oordeel is afgebeeld, terwijl de rand is versierd
met ornament, waarin kinderfiguurtjes, die gemerkt is
Tome Swa, een al evenzeer onbekend merk.
Een bekende soort van kleurige borden zijn de blik-
138
D T.a.p. afb. 117.
