Gaan wij nu eens na, in hoeverre deze verwilderende planten er in slagen door te dringen in de echte duin- bosschen, dan komen wij tot verrassende resultaten. Sommige komen heel ver. Ik heb een zwaar vermoeden, dat de Asperge, die dicht aan zee nog boven de duin doorns wuift, toch eigenlijk ook een verwilderde cul tuurplant is. De Salomonszegel komt haast even ver. Maar de meeste blijven heel voorzichtig op hun buiten plaatsen en in hun parken. Dat ligt voor een deel wel aan hun verspreidingsmiddelen. De Pijpbloem, die hier geen vruchten rijpt, moet het van den wortelstok heb ben, waarmee zij per jaar een paar meter kan vorderen. Zij kan wel heuvelopwaarts gaan, maar de hooge bin nenste richel van het duin is haar toch te machtig. Hoe ver is zij sinds Hildebrandts tijd aan de Blauwe Trappen omhoog gekomen? In die buitenplaatsbosschen langs den binnenduinzoom is sinds dertig jaar de eekhoorn verschenen. Hoe die er gekomen is, weet men niet. Men dacht aan losgebroken uit gevangenschap of gepoot. Dit lijkt mij toch niet waarschijnlijk. Eerder geloof ik aan een indringerij uit het Gooi langs boomrijke wegen en boerderijen en boschjes door het Polderland heen. In het eigenlijke duin drong het diertje niet zoo spoe dig door. Maar sinds de nieuw aangeplante dennen vruchten zijn gaan dragen, vergezelt hij die. Zoo komt hij weldra al verder en verder. Voor de zaadwinning van de dennen wordt al rekening met hem gehouden. 51

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 61