en touwwerk te voorzien. Het modelschip
werd opgehangen aan de zoldering of on
der een stolp of in een glazen kastje op
een houten voetstuk neergezet, 't Was het
pronkstuk van de kamer, en veelal niet ten
onrechte, want de zeeman had er maanden
aan besteed.
Niet alleen in de .huiskamers, ook in de ker
ken vindt men deze scheepjes. Het was in de
Middeleeuwen in ons land, en het is nu nog
in frankrijk en Italië, gewoonte om als ex-
voto een model van het eigen schip aan kerk
of kapel te schenken, wanneer het schip door
de voorspraak van O. L. Vrouw, Sterre der
Zee, of van Sint Nicolaas, patroon der schip
pers, in den storm behouden was gebleven.
De liefde voor het schip zit bij ons volk ech
ter zoo diep, dat men ook na de hervorming
scheepjes in de kerken plaatste, geschonken
door den maker of door het schippersgilde
ter versiering van het kerkgebouw. Zoo gaf
bijvoorbeeld nog niet zoo lang geleden een
der kerkvoogden van de Ned. Herv. Kerk
te Urk een scheepje aan zijn kerk.
Deze scheepjes zijn van alle vormen en tij
den; men vindt er zoowel Groenlandvaar-
ders als fregatten onder, visschersschuiten
evengoed als Oostindiëvaarders. De bekend
ste zijn wel de beide „Damiatescheepjes" in
29
