gebracht, die gedicht worden met de nage
len gewijde wierookkorrels. Deze nagels
werden wel gebruikt om de heksen te her
kennen. Onder den dorpel van de dorpskerk
gestoken, hielden zij haar in het gebouw
vast, en ze zijn nog zeer gezocht, omdat zij,
beter dan een „heiligdommetje", een oude
kruisdaalder of een kruis van stroo, bescher
ming bieden tegen de kwade hand, als zij
onder den drempel voor het huis zijn gelegd.
In sommige processies worden groote be
schilderde, of met wassen figuren versierde
kaarsen gedragen, en dergelijke, met zorg
bewerkte kaarsen, die steeds dezelfde zin
nebeelden weergeven, worden ook wel ge
kocht om ze te offeren.
Op één bijzondere kaars dient nog de aan
dacht gevestigd: de Driekoningenkaars,
waarbij uit één voetstuk, al draaiend, drie
kaarsen worden getrokken. In de Middel
eeuwen werden deze kaarsen, evenals de
Paaschkaars, in de kerken gewijd. Men
noemde ze vroede, gebenedijde of heilige
keerskens en verfde de middelste, die het
Moorkeof Melchert (Melchior) voor moest
stellen, zoo zwart als de koning van het
Moorenland.
Op den avond van Driekoningen, den dag,
die voorheen als Dertiendag den joeltijd be-
14
