in bruidstooi bijna nimmer ontbreekt en de
meermin met de gekrulde visschenstaart en
de hangende haren, een figuur die men in
onze volkskunst telkens zal terugvinden. De
meermin als windwijzer heeft zelfs de volks
sage beïnvloed. In Zevenbergen werd ver
teld dat er een meermin kwam aangevlogen,
die zich neerzette op den toren van St. Lob-
bekenskerk en zong:
Zevenbergen zal vergaan
En Lobbekenstoren blijven staan.1)
Een soortgelijk verhaal wordt ook van Wes
ten-Schouwen verteld.2) In alle andere sa
gen van dezen aard blijft de meermin in haar
eigen element, de zee, en verheft van daar
uit haar stem tegen de bewoners van de stad,
wier ondergang zij profeteert. Slechts door
de aanwezigheid van windwijzers op de to
rens is de vervorming der sage te verklaren.
Windwijzers op torens gaven wel meer aan
leiding tot sagenvorming. Het volk zoekt
graag een verklaring voor iets dat bijzon
der opvalt, omdat het afwijkt van de tra-
1) J. R. W. Sinninghe, Noord-Brabantsch Sagen
boek, Scheveningen 1933, bl. 247 (de sage werd om
streeks 1840 opgeteekend).
2) J. R. W. en M. Sinninghe, Zeeuwsch Sagen
boek, Zutphen 1933, bl. 7 (de sage werd omstreeks
1840 opgeteekend).
106
