Het wil heel wat zeggen dat men nog in 1876 tijd en lust vond om zoo'n keikesvloer te leg gen. Weken lang immers moest daarvoor de geheele familie op zoek gaan in de heide en op de heuvels om steentjes te vinden van de juiste afmeting en van de goede kleur. Daar na eerst kon het rangschikken en voegen be ginnen, het passen en meten tot ten laatste de geheele vloer in het werkpatroon was vervat. Ook Twente bezit nog keivloeren. Op erve Bomans te Hericke onder Markelo ligt een vloer, die met den herbouw der oude hoeve na een alles vernielenden brand, is gelegd, en in de streek tusschen Wierden en Ommen zouden er ook nog te vinden zijn. De stad der keitjesstoepen is Elburg. Daar ziet men voor vele huizen sterpatronen, vier hoeken en achthoeken van zwarte steentjes in witte keistoepen. Inplaats van met klei zijn deze steenen, die men van den nabij gelegen Woldberg haalde, met kalk gevoegd. Er is in Elburg een verordening, die de bewoners verbiedt hun mozaïekstoepen bij vernieuwing door gewone hardsteenen te vervangen. Nog onlangs kreeg de gemeenteraad in hoogste instantie op een verzoek om de oude veror dening op te heffen, nul op het request. In dezen haastigen tijd echter schijnt nie- 99

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 118