zinnen gezet op heide of meent, dan was hij ongetwij feld afgewezen door de groote vergadering, die in het geheel niet gesteld was op vreemde snoeshanen. Maar in de randgebieden, waar in de lagere gronden oude heerlijke rechten en oud groot-grondbezit over vielen te nemen, waar langs de zandvaarten groote kale terreinen achterbleven, waar de Staten of de Kapittels concessies konden verleenen voor afzanden of ontgin nen, daar kregen zij hun kans en namen die met graagte. Het meest bekend is in deze streken wel Soestdijk en het zoogenaamde Baarnsche bosch, de Eult. In het jaar 1674 kocht onze Stadhouder Willem de Derde van vorige eigenaars deze gronden, Maurits Post bouw de er een klein jachtslot, niet meer dan de hooge mid denpartij van het tegenwoordige paleis, doch tenminste één verdieping lager. Daar achter, op de plaats van het huidige binnen- park, en deels in het bosch buiten de hekken, lag een uitgebreide „wiltbaan", met hertenkampen, graslanden en bouwlanden, doorsneden door een stelsel van zware vierrijige lanen. Van deze lanen is weinig meer te vinden, een fraai U- Fig. 44. Watermolen te Soestdijk. 82

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 80