De grotten vormden het benedenste terras van dezen
aanleg, die een van de weinige gevallen in Nederland
vormt, waar Italiaansche voorbeelden werden gevolgd
en, door de hoogteverschillen, gevolgd konden worden.
Rondom Arnhem treffen wij verder in hoofdzaak
19e eeuwsche buitens aan, op de hoogere gronden,
sommige nog met vijvers en beken. Sonsbeek, Zijpen-
daal, Warnsborn en de Duno zijn goede voorbeelden
in vergelijking met de oudere buitens treft ons de voor
liefde voor breede panorama's. De barok zocht nog
naar beslotenheid, verlevendigd door enkele verre uit
zichten op bepaalde lichtpunten.
Mariëndaal, tusschen Arnhem en Oosterbeek is reeds
genoemd om zijn goed geconserveerde beuken loof
gangen. Het buitentje is helaas doorsneden door den
hoofdweg en door een hooge spoorbaan, zoodat van het
oorspronkelijke ensemble niet veel over is.
In Nederland binnen de rivieren Rijn, Lek en IJssel
valt, zooals uit deze hoofdstukken blijkt, reeds zeer veel
te zien en te leeren van de oudste, oude en meer mo
derne buitens en groote tuinen. De buitens van de
andere deelen van het land zullen in het volgende
hoofdstuk minder uitvoerig worden besproken. Twente
en de Achterhoek verdienen natuurlijk allereerst de
aandacht, want daar ligt onze bekende kasteelenroute.
Brabant, Midden- en Zuid-Limburg zijn ook zeer rijk
aan bezienswaardigheden op dit gebied, toch zullen
daar slechts enkele van de beste worden genoemd. De
hoofdschotel van ons boekje vormen nu eenmaal de
buitens uit onzen gouden eeuwen, en niet de parken en
tuinen van de oeroude kasteelen.
107
