De nieuwe electrische straatlantaarns ko men in verschillende modellen voor. Blijk baar is het volmaakte standaardmodel nog niet gevonden. Om aan het gebrek van straatverlichting te gemoet te komen, zorgden de burgers daar voor. Zij maakten straatverlichting met ge vellantaarns of een gecombineerde straat- en huisverlichting in de bovenlichten van de buitendeuren, de snijramen. Wel twee eeu wen lang heeft men 't daarmede gedaan, tot de gemeentelijke straatverlichting deze par ticuliere verlichting in onbruik deed raken. Eerst in den laatsten tijd is men daarop te ruggekomen en worden de gevellantaarns weder in eere hersteld. De gevellantaarns vond men vrijwel uitslui tend aan de deftige huizen en daardoor in hoofdzaak aan de grachten. Veelal zijn er alleen de gevelarmen van over, sierlijke stuk ken smeedwerk. Soms waren de lantaarns van dun ijzer of van koper gemaakt, dat niet roest en den tand des tijds beter weer staat. Ook komt het voor, dat de lantaarns op den zolder staan, zoodat zij weder aangebracht kunnen worden. Dat treft men aan bij ste delijke bouwwerken, bij kerken, hofjes of andere instellingen. Wanneer in een huis 70

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 94