verbodsbepalingen zijn blijkbaar wijd genoeg om dit
mogelijk te maken. Zoo is in de meeste verordeningen
het verbod niet van toepassing in zooverre het geldt
reclame voor zaken, die worden vervaardigd of ver
handeld, of voor bedrijven, die worden uitgeoefend
op of in het onroerend goed en voorts voor reclame,
voorkomende in de bebouwde kom van een gemeente.
Voor de gevallen, waarin het aanbrengen onrechtmatig
geschiedt, kan niet genoeg er op worden aangedron
gen, in dit opzicht niets door de vingers te zien, maar
streng de hand te houden aan de uitgevaardigde ver
boden. Het is te wenschen, dat degenen, die deze
reclames bevorderen eindelijk eens tot het inzicht
komen, dat deze vorm van ontluistering van het land
schap en van het rustige dorpsbeeld slechts de ergernis
van velen wekt, in plaats van sympathie voor hun
zaak in te boezemen. Reclame mag een middel zijn,
dat in onze samenleving niet kan worden gemist, in
het landschap kan zij onder geen enkel voorbehoud
worden geduld; ze hoort er in geenen deele thuis.
Onder de vormen van wegontsiering langs de wegen
behoort ook de aanwezigheid van benzine-stations
met hun dikwijls hinderlijke en het landschap ont
sierende opschriften, reclames en luifels. Daarbij
laat niet zelden de plaatsing en de noodzakelijke aan
passing van deze gebouwtjes (in sommige gevallen
kan beter van gebouwen worden gesproken) aan hun
omgeving te wenschen over. Vooral zijn de dikwijls
gebezigde harde roode en gele kleuren kwetsend voor
het aesthetisch gevoelzij vloeken met de bijzondere
kleurschakeeringen, eigen aan het Nederlandsche
landschap.
Het is dringend gewenscht, dat ten opzichte van de
benzine-stations, wat hun uiterlijk en plaatsing be
treft, met de eischen van welstand ten volle rekening
wordt gehouden.
Gelukkig beginnen ook de benzineconcerns zich be-
8?
