hoe groot het economisch verlies van de al te ratio- neele beekvernielingen wordt! Maar bedroevend is bovenal, dat men in zulke teere landschappen, nu reeds zeldzaam geworden, zoo maar de spade durft te steken. Waagt men het ook meesterwerken van groote schilders door onbevoegden te laten restau- reeren? Beekdalen zijn ook Meesterwerken Men leze slechts wat vooraanstaande biologen over deze schatkamers der natuur hebben medegedeeld! In deze dalen heeft zich vaak de oorspronkelijke flora van de streek terug getrokken. En wat komt er voor in de plaats? Grassen, gewone slootplanten en oever kruiden, en dan, het allerergste, de beruchte rechte lijnen. Zoo is het landschap op vele plaatsen ver armd, ook enkele slanke Canadeezen kunnen niet goed maken wat bedorven werd Het heeft ook hier ontbroken aan de noodzakelijke toenadering tusschen de technici en de natuurvrien den, aan dwingend overleg, en aan voorlichting door landschapsarchitecten. Begrijpelijk voor een nuchter economisch denkend volk als het onze, maar tevens diep te betreuren Reeds lang moest men het eens zijn geworden over een program, dat de onaantastbare beken vermeldde last van wa ter kan op meer manieren bestreden worden, o.m. door een afzonderlijke leiding. Juist omdat beekdalen zoo moeilijk in hun geheel kunnen worden aangekocht als natuurreservaat is een andere methode van reserveeren noodig: bij bepaling van hoogerhand moest eenvoudig worden vastgesteld, wat als monument der Nederlandsche 84

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 99