Het nationale park Veluwezoom, de natuurmonu
menten van Arnhem tot Wageningen, de Mooker-
heide, eveneens een natuurmonument (bezitting van
„Natuurmonumenten"), ontleenen een belangrijk
deel van hun beteekenis aan het feit, dat van de
hooge punten in deze terreinen zulke waarlijk schit
terende uitzichten over de rivierdalen mogelijk zijn.
Bij heldere atmospheer ziet men mijlen ver over
zilveren meanders en groene vlakten, talrijke ste
den, dorpen, kasteelen, kerktorens, fabriekspijpen,
bosschen en rijen boomen, in de Betuwe vooral
boomgaarden om eenvoudige hoeven, teekenen zich
fijn en speelsch in het landschap af een cultuur
landschap van al weer zeer eigen Nederlandsche
schoonheid. Nergens ter wereld komt zoo'n land
schap voor.
In de rivierdalen is een heerlijke harmonie tusschen
natuur en cultuur bereikt, overheerschend is en
blijft de rivier zelf, maar de schoonheid van het
geen de mensch hier geschapen heeft, ook de inge
nieur!, is van een treffend karakter, en somtijds we
ten wij niet, wat wij het meeste moeten prijzen.
Natuurlijk, wij hebben ook hier weer eenige op
merkingen. Zoo zijn, naar ons gevoel, in het Maas
dal te veel Canadeezen geplant, voorts is bij de
groote normalisatiewerken aan de Maas, vooral op
Brabantsch gebied, een weinig te veel de nadruk
gelegd op de techniek en de scheepvaart, althans in
vergelijking met het streven tot bescherming van
het zeer eigene van de natuur.
Het zijn natuurlijk moeilijke vraagstukken om al
79
