nieten blijkt bijvoorbeeld uit het boek „Het Vogel
eiland", waarin enkele (toen nog) jeugdige natuur
vrienden hun avonturen op de Beer tegenover Hoek
van Holland beschrijven. En hoeveel natuurvrien
den hebben in den loop der laatste jaren niet van
hun grenzenlooze bewondering voor Texel getuigd!
Bekijkt men de dingen minder avontuurlijk doch
zuiver wetenschappelijk dan doet zulks natuurlijk
aan de bewondering volstrekt geen afbreuk. Inte
gendeel, zooals de studies van biologen over Griend,
het aan vogels zoo rijke lage eilandje tusschen Har-
lingen en Terschelling gelegen, bewijzen. (Griend
is een bezitting van de Vereeniging tot Behoud van
Natuurmonumenten.) Zoo'n duizenden vogelparen
tellende broedplaats behoort wel tot het schoonste,
dat er in ons land te aanschouwen valtTexel
biedt in dit opzicht ook veel, evenals andere be
schermde duingebieden dat doen, doch eerst nog
iets over het landschap.
De Muyen vindt men ter hoogte van het Oorlogs
schip, een dennenbosch in de ontginning „de Ne
derlanden" ten Noorden van De Koog. Het zijn
langgerekte meertjes; die in het Zwanewater, even
fraai, zijn breeder en ronder, met voorts een dich
tere vegetatie er om heen. Het hoogtepunt wordt in
den voorzomer bereikt.
Staat men voor het eerst boven op het duin dan
weet men eerst niet wat men ziet: werkelijkheid of
een sprookjesbeeld. Alles is even mooi van tint en
sfeer, het water is omzoomd door wuivend riet, op
het duin ziet het roomwit van bloeiende vlieren,
71
