verband met de opening van het aesthetisch aan
trekkelijke rijwielpad via Noordwijk en Katwijk.
En ten Zuiden van Scheveningen en Den Haag-
West is eigenlijk ook alles recreatieterrein, groo-
tendeels wandelterrein, mooie landgoederen inbe
grepen. Er bevinden zich trouwens vele landgoede
ren langs den binnenduinrand meer, die, als val
lende onder de Natuurschoonwet, voor het publiek
toegankelijk zijn.
De Beer, tegenover Hoek van Holland aan den
Waterweg, is natuurmonument, de Voornsche dui
nen zijn het ook grootendeels, op de andere eilanden
zijn de duinen mede grootendeels te beschouwen
als recreatiegebied, in Zeeuwsch-Vlaanderen tot
aan het Zwin is dit ook het geval, het Zwin zelf is
beschermd!
Men ziet: het natuurpark voor het geheele volk is
er, wel niet officiëel en voorts opgevuld met ste
den, stadjes en dorpen en allerlei andere mensche-
lijke bedrijvigheid, doch het heeft in groote lijnen
een bestemming gevonden, welke tot dusver nog
geen enkel ander landschapstype is toegedacht,
men zie de plassen, heiden en bosschen. En geluk
kig dreigen er geen gevaren van ontginning tot
akkers en weiden, alleen voor boschbeplanting
wordt ruimte beschikbaar gesteld, nergens echter
overmatig, zij beperkt zich vrijwel uitsluitend tot
de binnenduinen. Is dat niet een merkwaardige
evolutie? Dicht bij Rotterdam en Amsterdam en
vlak bij Den Haag, de drie grootste steden van ons
land, bevinden zich nu duinterreinen van enkele
62
