ne willen, dat van dit woeste type meer voorbeel
den aanwezig waren, hij zou Terschelling bijvoor
beeld ook gaarne eens zien in zijn verstoven duin
plunje. Wij troosten ons echter met de Ijsbeer en
met de stuivende horsen der Noordzee-eilanden, en
slaan verder met groote vreugde gade hoe frisch
en weelderig de vegetatie er thans voorstaat in vele
duinen waar vroeger alles zand was.
Mijn ideaal is, schrijft dr. Thijsse in het Verkade-
album „Waar wij wonen", dat wat er nog van de
duinen over is, als heerlijk natuurpark van ons heele
volk zal kunnen worden behouden.
Laten wij eens gaan zien wat nu reeds tot dit na
tuurpark behoort.
Op Ameland is het Oerd veilig, dank zij „It Fryske
Gea". De natuurbescherming was buitengewoon
succesvol op Terschelling, Vlieland en Texel. Van
Terschelling noemden wij reeds de 4400 H.A.
groote Boschplaat, waartoe ook mooie duingroepen
behooren, verder zijn er de beschermde duinvalleien
van Noordsvaarder en Koegelwieck, samen 700
H.A., op Vlieland is ook 650 H.A. veilig, de Meeu
wenduinen en Kooiplekslid, op Texel 1600 H.A.,
namelijk de Geul en Westerduinen en de Muyen
met de Slufter. Met de staatsbosschen maken zij het
grootste deel der Texelsche duinen uit.
Van Huisduinen tot Callantsoog strekt zich een
meerendeels smalle duinstrook uit, buiten de mi
litaire terreinen in normale tijden vrijwel alles vrij
duin. Dan komt het Zwanewater, welk duincom
plex particulier bezit is doch als natuurreservaat
60
