de moerassen in elk geval is de oppervlakte groo-
ter, nu het Land van Vollenhoven het grootste deel
van zijn pracht verloren heeft. De wildheid van het
weinig-gestoorde duinlandschap is op vele plaatsen
van zoo'n bijzondere schoonheid, de flora en vogel
fauna zijn er zoo overdadig, de lichte sfeer van
wijde stranden en de eindelooze zee is zoo verhef
fend en verfrisschend, dat men zich gemakkelijk
kan voorstellen hoe in dezen tijd van buitensport en
buiten-wonen groote complexen voor woningen en
badgenoegens zijn geannexeerd. Men vraagt zich
wel eens af hoe het mogelijk is geweest, dat de aan
leg van een breeden boulevard langs de geheele kust
van den vasten wal achterwege bleef. Wel liggen
er fiets- en wandelpaden op den zeereep, of er dicht
bij, heel leelijk in Zeeuwsch-Vlaanderen, niet on
aardig van Hoek van Holland naar de Noord-Hol-
landsche grens, maar het wegennet van de duinen
kan toch lang niet vergeleken worden met dat van
de groote verpoozingslandschappen, welke in het
vorig hoofdstuk behandeld werden. De binnendui-
nen zijn nagenoeg geheel in beslag genomen, doch
van de midden- en buitenduinen zijn nog zulke
groote gedeelten van schadelijke menschelijke be
drijvigheid vrij gebleven, dat wij meenen te mogen
zeggen, dat deze natuur ons in voldoende mate be
houden is gebleven. Men zou het op enkele plaatsen
wel anders wenschen, er zijn ook al sterk bewerkte
en verslodderde duinen, hier en daar is een ontgin
ning al te radicaal doorgedrongen, in uitgestrekte
terreinen heeft de uitdroging van het duin als ge-
58
