de bosschen en loofhoutbosschen, en deze zijn in
hun nieuwe samenstelling zeker veel mooier dan
tal van oude eenvormige boschperceelen. Dat is te
zien in het Gooi (Gooische Natuurreservaat), in ver
schillende staatsbosschen, in het nationale park
Veluwezoom van „Natuurmonumenten" in het
bijzonder vestigen wij de aandacht op de Wildbaan
van Hagenau op Warnsborn en tal van andere
landgoederen. Stellig wordt dus het Nederlandsche
bosch in de toekomst schooner dan het nu lange ja
ren geweest is.
En de nieuwe bosschen van het Staatsboschbeheer,
Heidemaatschappij en anderen?
Duizenden hectaren woeste grond zijn de laatste
jaren beboscht. Fraai natuurschoon, heerlijke na-
tuurruimten met vaak bijzonder natuurleven, zijn
verloren gegaan, zoowel op de heiden als in de
duinen.
Dat was vooral in Drenthe en Brabant en op de
Noordzee-eilanden Texel, Vlieland en Terschel
ling het geval. De woeste gronden kwamen daar nu
eenmaal voor in aanmerking, die waren goed ge
noeg voor bosch, niet duur en voor akkerbouw niet
bruikbaar. Aangezien het echter een economische
noodzaak is, dat ons land over een grootere hout
productie beschikt, moest deze bebossching worden
aanvaard.
Heeft zij nu uitsluitend verlies gebracht, verlies van
natuurschoon? Wie onbevooroordeeld tegenover de
kwestie staat zal deze vraag ontkennend beant
woorden. Het nieuwe bosch, hoe het ook is samen-
44
