kilometers wegen en kanalen in ons land tot stand
gekomen, waarbij het sparen van natuurschoon of
het scheppen van nieuw niet eens werd overwogen.
Dat is gelukkig in de jaren na den wereldoorlog
langzamerhand beter geworden, niet het minst door
de werkzaamheid van de Commissie „De Weg in
het Landschap" van den Bond Heemschut, de
W.I.L., die nu reeds jaren bezig is om autoriteiten
van advies te dienen bij den aanleg van nieuwe
wegen, en tevens voor de noodige voorlichting zorgt
van het groote publiek door, met een paar andere
lichamen meer, een instructieve gids „De weg in het
landschap" uit te geven.Talvan malen heeft zij met
succes kunnen optreden, waarbij de welwillende
medewerking van de technici, die steeds meer op
den schoonheidsfactor gaan letten, onmisbaar was.
Vooral de beplanting der wegen is een voorname
kwestie, hoewel de ligging van den weg zelf, de
breedte der bermen en de aard van het profiel even
eens van groote beteekenis zijn. Tal van oude we
gen liggen prachtig in het landschap, zij voegen
zich er als het ware op natuurlijke wijze in, zij zijn
in harmonie met de omringende begroeiing, vaak
is de beplanting zeer schilderachtig. Bij den aanleg
van nieuwe wegen overweegt meestal te zeer het
technisch-economisch complex van motieven, het
geen een verarming van het landschap beteekende.
Omdat de ge volgen daarvan te ernstig werden werd
meer en meer tot beplanting overgegaan, ook aan
het algemeene karakter van den weg en het land
schap werd meer aandacht besteed, en zoo kan men
100
