natuur behouden dient te blijven. De Staat heeft
zelf musea, hij beschermt cultuurmonumenten tegen
verval, ook praehistorische (hunnebedden bijv.),
waarom het niet als zijn plicht te beschouwen wer
kelijk bijzondere Nederlandsche landschappen in
volle schoonheid te doen voortbestaan?
Het andere euvel, de verontreiniging met afval
water, waarvan de chemische stoffen meermalen
een beek in een stinkend riool veranderen, schijnt
den langsten tijd te hebben geduurd, omdat meer
en meer wordt overgegaan tot reiniging van het
afvalwater in groote filterinstallaties op de fa
brieksterreinen zelf. Voor Twenthe en Brabantsche
streken rondom de groote fabriekssteden zou dat
een heele uitkomst zijn: het mooie cultuurland
schap zou zijn schoonheid hernemen. Wij denken
bijvoorbeeld aan het fraaie landgoed Twickel bij
Delden.
De organisaties voor natuurbescherming hebben
zich natuurlijk moeite getroost voor het behoud der
beken, althans gedeelten er van, zooals de Buurser
Beek, die grenst aan het natuurmonument Buurser
Zand in Zuid-Overijssel, bezit van „Natuurmonu
menten". Deze vereeniging heeft ook een heel aan
trekkelijk boschlandschap aan de Slinge bij Win
terswijk in eigendom, het Buskersbosch.
De beekjes van den Veluwezoom zijn alle door toe
doen van den mensch geworden wat zij nu zijn, uit
een oogpunt van landschapsverfraaiïng veelal zeer
geslaagde waterpartijen met vijvers, watervalle
tjes, bedriegertjes en wat al niet meer. Ongetwij-
85