natuur behouden dient te blijven. De Staat heeft zelf musea, hij beschermt cultuurmonumenten tegen verval, ook praehistorische (hunnebedden bijv.), waarom het niet als zijn plicht te beschouwen wer kelijk bijzondere Nederlandsche landschappen in volle schoonheid te doen voortbestaan? Het andere euvel, de verontreiniging met afval water, waarvan de chemische stoffen meermalen een beek in een stinkend riool veranderen, schijnt den langsten tijd te hebben geduurd, omdat meer en meer wordt overgegaan tot reiniging van het afvalwater in groote filterinstallaties op de fa brieksterreinen zelf. Voor Twenthe en Brabantsche streken rondom de groote fabriekssteden zou dat een heele uitkomst zijn: het mooie cultuurland schap zou zijn schoonheid hernemen. Wij denken bijvoorbeeld aan het fraaie landgoed Twickel bij Delden. De organisaties voor natuurbescherming hebben zich natuurlijk moeite getroost voor het behoud der beken, althans gedeelten er van, zooals de Buurser Beek, die grenst aan het natuurmonument Buurser Zand in Zuid-Overijssel, bezit van „Natuurmonu menten". Deze vereeniging heeft ook een heel aan trekkelijk boschlandschap aan de Slinge bij Win terswijk in eigendom, het Buskersbosch. De beekjes van den Veluwezoom zijn alle door toe doen van den mensch geworden wat zij nu zijn, uit een oogpunt van landschapsverfraaiïng veelal zeer geslaagde waterpartijen met vijvers, watervalle tjes, bedriegertjes en wat al niet meer. Ongetwij- 85

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 100