al sinds jaren in het Museum van Oudheden onder
gebracht. Het jaartal van den bouw 1750 leest
men op de vroegere inrijpoort naast het huis,
welke toegang gaf tot de achter in den tuin aan het
Nieuwe Kerkhof grenzende stallen. Deze koets
huisingang is om het gebouwtje voor afbraak te
behoeden indertijd ook beneden voor bewoning
verbouwd. De indeeling van het gebouw met muur-
dammen met versierde kapiteelen in negen tra
veeën, met één breede middentravee, wordt sier
lijk afgewerkt door de ornamenten boven en onder
de ramen, een wijze van versieren met een eigen
Groningsch karakter. De vensters hebben in
de eene helft hun oude 18de eeuwsche indeeling
met kleine ruiten behouden. Met behulp van onze
afbeelding der reconstructie, waarop de Bengaal-
sche figuren, die het balcon dragen, wat heel zwart
zijn geworden, kan men zich van het huis, dat ook
nu nog veel beteekenis in de rij der gevels heeft,
een vrij goed denkbeeld maken. Daarbij moet
men zich al het ornament aan het huis symmetrisch
voorstellen. Boven midden tegen de lijst is in
1770 bij de splitsing ornament aangebracht, dat
dan ook afwijkt van dat der daklijst en boven en
onder de vensters. Het dubbel gebogen hardsteenen
stoepbordes met fraai gesmeede leuningen houdt
in de beneden verdiepingen het geheel nog tot één
groot pand samen. In de mooie rij huizen volgt
nog Ossenmarkt nr. 6 bij de Marktstraat, een een
voudig pand met driehoekig tympanon, dat blij-
66
