voor, met oude raamindeeling en zonder be
pleistering, dan is het met de pinakels, die er
trapsgewijze op stonden een zeer mooi mid-
deleeuwsch pand geweest1).
Wij komen aan de A-kerk, vroeger onze Lieve
Vrouwen ter A geheeten en in de 13de en 14de
eeuw ook Sint Nicolaaskerk, sinds het eind der
16de als protestantsche kerk in gebruik, en gaan
daar eenige oogenblikken binnen. Geheel anders
is het nu in dit wel rustige, sinds de hervorming
van alle altaren ontdane gebouw, dan toen in de
middeleeuwen de kerk van den vroegen ochtend
tot den avond de geloovigen tot de missen opriep.
Wij staan in het vijfzijdig gesloten koor helaas,
aangezien het voor den protestantschen kerk
dienst een overtollige ruimte is, van het schip af
gesloten, zoodat wij het geheel der kerk niet kun
nen overzien. Met de ronde pijlers en de blinde
nissen en den omgang is dit koor vermoedelijk het
voorbeeld voor dat der Martinikerk geweest. Wij
komen vervolgens in het dwarsschip en het hooge
middenschip, eveneens met nissen, en in de
lagere zijschepen, die thans te kort zijn, omdat
men van beide een gedeelte heeft afgescheiden
voor dienstvertrekken, en merken den preekstoel en
het orgel op, dat uit de oude Broerkerk afkomstig
31
Zie de reconstructie van Peters in zijn Oud Gronin
gen, Stad en Lande, blz. 241 afb. 311; zij behoeft niet
in allen deele juist te zijn om toch een indruk van dit
middeleeuwsche huis te geven. Zie ook Gron. Volks
almanak 1911 blz. 135 e.v., artikel van Mr J. A. Feith.
