oude boomen tusschen de huizen van de Bosch
en Vaartwijk; van het oude buiten Oosterhout is
de oude toegangslaan behouden ten Zuiden van
het vergroote Spaar en Hout. Eeri van de laatste
houten buitenhuisjes van Haarlemmers „Lommer-
lust" aan de Hildebrandslaan werd eerst in de
20ste eeuw gesloopt; maar aan de Leidsche Vaart
bestaat nog de laatste der vele koepeltjes van
Haarlemmers, op het erf der firma van Tubergen.
Het meest vorstelijke der Amsterdamsche buiten
verblijven werd Welgelegen aan de oude Baan, nu
Frederikspark, die reeds door Albrecht van Beye-
ren aan de jonge Haarlemmers tot speelterrein
was gegeven en die reeds in de 17de eeuw in het
vierkant omgeven was door theetuintjes en koe
peltjes, zooals de kaart van P. van Saenredam laat
zien. Aan de Zuidzijde van de Baan met uitgang
op wat nu Paviljoenslaan heet, werd in 1769 het
buiten Welgelegen aangekocht door een vermo
genden in Amerika geboren Amsterdamschen ban
kier en verzamelaar van kunstschatten, Henry
Hope. Hij liet de oude villa afbreken en deed door
den Italiaanschen architect Triquetti in 1784 een
plan ontwerpen voor het Paviljoen Welgelegen,
dat tusschen 1785 en 1788 werd opgericht tot een
majestueus gebouw in dorischen stijl, met bijzon
der fraaie stucversieringen in Lodewijk XVI-stijl
in zalen en trappenhuis. Dit gebouw had eigenlijk
102
