moeten maken, want dit monument ligt, als zoo vaak,
verborgen onder de kerkbanken en belangstellende
bezoekers moeten zich zoo lang maar tevreden stellen
met bezichtiging van het prentje in de consistorie
kamer
Slechts in de z.g. landprovinciën bleef de adel in dit
opzicht toonaangevend en het is geen uitzondering,
wanneer men in menig plattelandsplaatsje de vloer
der dorpskerk versierd vindt met enkele forsche graf
zerken, die door wapens, kwartieren en titulatuur uit
wijzen, dat zij door plaatselijke kasteelheeren werden
besteld en gelegd. Komt men te Zevenaar de kerk
binnen dan ziet men daar een paar zerken ingemet
seld voor een heer en vrouwe Spierinck, die indertijd
op het nabijgelegen huis Sevenaar hebben gewoond
een gedenksteen in den toren van hun havezathe wijst
nog heden ten dage op laatstgenoemd feit. Hoe dik
wijls zijn echter de kasteelen niet van den aardbodem
verdwenen. Een bult in het terrein is alles wat den
ingewijden bezoeker nog naar de standplaats verwij
zen kan. Maar in het dorpskerkje ligt dan dikwijls nog
in vollen luister zoo'n oude wapensteen die van de
verdwenen glorie nog getuigen kan. Het kasteel van
ter Horst te Horst is een ruïné, maar de prachtige
Renaissancesteen voor jonker Johan van Wittenhorst,
raad van den Coninklijken Majesteit (Philips II),
drost van Kessel, f 1569, den voormaligen bewoner,
is nog in de kerk aanwezig, vgl. afb. 33. In het kerkje
van Schraard (Fr.) liggen twee royale zerken en een
kinderzerkje voor de familie van Aylva; haar state
1De groote zerken dragen op de vier hoeken telkens
twee kwartierwapens. Beiden hebben in het midden een
medaillon, voorzien van aanzetten, die het aan het buiten
beloop den vorm van een tol geventwee wapens onder een
gekroonde helm met dekkleedenhelmteeken een uitkomende
eenhoorn.
80