in dit geval ter aanduiding van zijn persoon of goed en b.v. onder een acte ter vervanging van de hand- teekening. Met een germanisme worden zij een enkele maal als „huismerken" aangeduid maar met het huis hebben zulke teekens alleen in zooverre te maken, dat zij daarop óók wel eens als kenmerk van eigen domsrecht door den bewoner zijn geplaatst. Uit de heraldiek weten wij, dat er een periode is ge weest, waarin de wapens niet-erfelijk waren. Van de merken is de erfelijkheid wel dikwijls beweerd, maar het bewijs daarvoor is nimmer geleverduit hetgeen ik op dit gebied gezien heb, ben ik sterk geneigd het tegendeel aan te nemen. Dat gelijke of gelijksoortige merken als gemeenschappelijk onderscheidingsteeken in Nederland door tot één familie behoorende per sonen, of in nog ruimer (familie-) verband gebruikt zouden zijn, moge misschien al eens voorgekomen zijn, in zijn algemeenheid gaat zulks stellig niet op. Terwijl er tenslotte in deze samenhang nog op het verschijnsel gewezen zij, dat het merk in de zee-pro vinciën steeds een aanzienlijk verdere verspreiding deelachtig is geworden dan in de z.g. „landprovin ciën". Wil men ze eens in hun groote verscheiden heid leeren kennen, dan moet een bezoek aan de oude kerken van Edam en Monnickendam zonder twijfel op 't programma voorkomenJuist tegenwoordig wordt van de merken veel studie gemaakt. Wat een wapen is behoeft geen nadere uiteenzetting daar in tegenstelling met het merk het wapen nog een gangbaar begrip is. Opgemerkt moet worden, dat het wapen steeds ongekleurd wordt voorgesteld en er moge zich sedert het einde der XVIIIe eeuw een enkel geval hebben voorgedaan waarbij blazoemeering van wapens is toegepast, men kan veilig aannemen, dat voor dien te onzent de kleuren evenmin werden 33 3

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1942 | | pagina 52