land vond ik ze o.a. nog te Terkaple, Kortezwaag en
Wynaldum. Te Kerkdriel ligt er een (roode zand
steen) als „opstapje" bij een verhoogde deuropening
aan het dwarspand en in Zalt Bommers St. Maartens
kerk is een zandsteenen grafzerk te vinden in het O.
van de Zuider zijbeuk bij den toegang tot het koor,
die de vier wijdingskruisjes van den altaarsteen te zien
geefthet middelste kruisje is verdwenen bij het aan
brengen van het wapen. Bij de kerkrestauratie te
Borne (Ov.) kwamen drie altaarmensae voor den
dagéén gave werd bestemd als tafel in de consisto
riekamer, een ongeschonden en een gebroken exem
plaar werden op het koor gebracht. Zoo'n steen ligt
ook in 't portaaltje bij den ingang van het mooie
kerkje van Tienhoven en eveneens te Buurmalsen (2),
Diever en Duurswoude.
Kortom er bestaan daarvan talrijke vindplaatsen,
welke niet alleen beperkt zijn tot de streken, waar de
reformatie haar intrede deed, maar ook daar, waar
de kerken Roomsch gebleven zijn. Want ook bij ver
bouwing of herstel kon het gebeuren, dat een oude
altaarsteen verloren geraakte. Voor andere voorbeel
den verwijs ik naar de bekende vanwege den dienst
van Monumentenzorg uitgegeven „Voorloopige Lijst"
van de monumenten van geschiedenis en kunst, met
behulp waarvan het bovengenoemde aantal nog be
langrijk kan worden uitgebreid.
In de Jacobikerk te Utrecht ligt in het plaveisel
van het Noordelijke koor, waarschijnlijk dus zelfs
vlak bij de plek, waar hem eens voor den eeredienst
bestemming was gegeven een altaarsteen van afmetin
gen 2.25 X 1.10 M., die ik voor een zeer modernen
boud, niet alleen tengevolge van het gebruikte mate
riaal, dat uit blauwe hardsteen bestaat, doch ook in
verband met den vorm van de kruisjes. De plaatsing
van deze kruisjes is daar aldus
25