land vond ik ze o.a. nog te Terkaple, Kortezwaag en Wynaldum. Te Kerkdriel ligt er een (roode zand steen) als „opstapje" bij een verhoogde deuropening aan het dwarspand en in Zalt Bommers St. Maartens kerk is een zandsteenen grafzerk te vinden in het O. van de Zuider zijbeuk bij den toegang tot het koor, die de vier wijdingskruisjes van den altaarsteen te zien geefthet middelste kruisje is verdwenen bij het aan brengen van het wapen. Bij de kerkrestauratie te Borne (Ov.) kwamen drie altaarmensae voor den dagéén gave werd bestemd als tafel in de consisto riekamer, een ongeschonden en een gebroken exem plaar werden op het koor gebracht. Zoo'n steen ligt ook in 't portaaltje bij den ingang van het mooie kerkje van Tienhoven en eveneens te Buurmalsen (2), Diever en Duurswoude. Kortom er bestaan daarvan talrijke vindplaatsen, welke niet alleen beperkt zijn tot de streken, waar de reformatie haar intrede deed, maar ook daar, waar de kerken Roomsch gebleven zijn. Want ook bij ver bouwing of herstel kon het gebeuren, dat een oude altaarsteen verloren geraakte. Voor andere voorbeel den verwijs ik naar de bekende vanwege den dienst van Monumentenzorg uitgegeven „Voorloopige Lijst" van de monumenten van geschiedenis en kunst, met behulp waarvan het bovengenoemde aantal nog be langrijk kan worden uitgebreid. In de Jacobikerk te Utrecht ligt in het plaveisel van het Noordelijke koor, waarschijnlijk dus zelfs vlak bij de plek, waar hem eens voor den eeredienst bestemming was gegeven een altaarsteen van afmetin gen 2.25 X 1.10 M., die ik voor een zeer modernen boud, niet alleen tengevolge van het gebruikte mate riaal, dat uit blauwe hardsteen bestaat, doch ook in verband met den vorm van de kruisjes. De plaatsing van deze kruisjes is daar aldus 25

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1942 | | pagina 30