stuur het nuttig en noodig geacht de kerk, die destijds als monument gered is in te richten tot woon gelegenheid voor eenige daklooze- en werklooze ge zinnen. Voor verwarmingsdoeleinden waren reeds uit de kerkramen schoorsteenen aangebracht toen de vroede vaderen oordeelden, dat het de bewoners vooral nog wat knusser gemaakt moest worden tot welk doel de kerkvloer van middeleeuwsche graf- steenen met een dikke laag zand overstrooid werd. Na zoo'n trieste serie van gevallen van grafschennis volge ook eens een staaltje van conserveeringsijver. Het overkwam mij, dat ik door een belangstellende verzocht werd een bezoek aan een Noord-Hollandsch dorp te brengen omdat daar in de straat een oude zerk was opgedolven. Hoe oud het object was kon mijn berichtgever onmogelijk mededeelen. Wèl stond voor hem vast, dat het aanzienlijken ouderdom had en in verband met de ietwat zonderling toeschijnende inscriptie werd zelfs het woord „Egypte" uitgespro ken. Bij mijn aankomst ter plaatse ontdekte ik een even typisch Hollandsch als XVIe eeuwsch stuk, dat de enthousiaste vinder op alle plekjes, waar de zerk uithollingen vertoonde, dus of er letters gestaan had ben of niet, kwistig met rijwiellak had besmeerd. Omdat de zerk uit een marmer-achtigen kalksteen bestond, nogal geleden had en derhalve naar rato zwart geverfd was, laat het zich wèl denken hoeveel moeite het hier gekost heeft om de werkelijke in scriptie te reconstrueeren In de meeste van de bovenbeschreven gevallen zijn de steenen tenminste nog geheel of gedeeltelijk be waard. Bij verminking blijft het evenwel vaak niet, want meermalen is het voorgekomen, dat arbeiders aan het werk werden gezet om ze op groote schaal fijn te kloppen teneinde het gruis dienstbaar te kun nen maken voor wegverharding. Toen ik eens in een 88

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1942 | | pagina 107