België en ons land zijn er nog eenige zeer
belangrijke bewaard, wat ons land aangaat
alleen in de provincie Limburg. Verreweg de
voornaamste te onzent en de meest bekende
zijn die van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en
van de St. Servaaskerk te Maastricht.
Het Westerblok van O. L. Vrouwe te Maas
tricht (afb. 2), een der oudste die nog bestaat,
zou men kunnen beschrijven als een toren op
rechthoekigen grondslag, die een gewelfde
krocht bevat, daarboven een koor, nog hooger
een zaal die met bogen naar het schip was
geopend, en tenslotte een hooge klokken-
ruimte. Slanke ronde traptorens tegen de
korte Noord- en Zuidgevels verbinden de
boven elkander gelegen ruimten. Bepaalde
gegevens voor een dateering bestaan niet,
maar men kan aannemen, dat dit somber-
strakke bouwwerk omstreeks het jaar 1000
tegen een later vervangen schip werd opge
trokken. In den laat-romaanschen tijd, het
eind van de 12 de eeuw, werden zoowel de
rechthoekige toren als de beide traptorentjes
verhoogd.
Een vraag, die bij velen zal rijzen, is, waarom
men het noodig heeft gevonden een Westelijk
„tegenkoor" te stichten. De verklaring is, dat
het Oostelijk koor van de kerk geheel in beslag
werd genomen door de diensten van het kapit
tel, dat aan de kerk was verbonden, en dat dus
hier, evenals bij reeksen andere kapittelkerken,
7
