den Amersfoortschen toren is met behulp van
de steunbeeren een zeldzaam gevoelige om
lijning uitgewerkt. In de hoogste mate be
wonderenswaardig zijn de fijne, teere ver
houdingen der drie geledingen tegenover
elkander. Opmerking verdient ook, dat te
Amersfoort de détails nergens te gecompli
ceerd of peuterig worden, zij overwoekeren
niet en houden steeds juisten maat .Een schil
derachtig element levert hier de afwisseling
van baksteen en bergsteen, welke laatste
beneden aan de eerste geleding bescheiden,
aan de tweede overvloediger, en aan de lan
taarn bij uitsluiting is toegepast. Het trap-
torentje tegen de lantaarn, dat van sommige
kanten gezien sterk in de contouren mee
spreekt, geeft nog een bijzondere bekoring, en
doet inderdaad den toren zweemen naar een
Madonnabeeld. Het komt ons in het geheel
niet onmogelijk voor dat zulk een gelijkenis
met een Mariagestalte den bouwmeester zelf
voor oogen heeft gestaan, temeer, daar de
stichting van de kerk te danken was aan het
vinden van een miraculeus houten beeldje van
de H. Maagd.
Wanneer men den Lieve-Vrouwe-toren van
Amersfoort begon, is niet bekendmen weet
alleen, dat hij in 1471 in aanbouw was. Hij
is dus enkele tientallen jaren ouder dan de
toren van Renen, die in 1492 werd begonnen
en in 1531 voltooid was. Dit verschil in leef-
42
