de omringende ruimten en galerijen ontbreken hier. De middenruimte is, zij het ook in later tijd, uitgebouwd tot een rechthoekigen toren, die boven den opbouw der zijruimten uit steekt, juist andersom dan te Maastricht. Hoe men zich bij den bouw in het eind van de 12 de eeuw het complex voltooid heeft voorgesteld, is bezwaarlijk uit te maken. Het Westerblok van Susteren, eveneens een werk uit de tweede helft van de 12de eeuw, aanvankelijk niet vol tooid en onder een vorige generatie slachtoffer geworden van een al te ingrijpende restauratie, treedt naar buiten niet heel duidelijk als zoo danig op. Men zou zeggen, dat hier niets anders is, dan een paar flinke vierkante torens, die den Westgevel van het schip met zijn in gang flankeeren. De ingang in den frontgevel is evenwel niet oorspronkelijk, en het recht hoekige vak tusschen de torens moet oor spronkelijk als „tegenkoor" in gebruik zijn geweest. De beroemde Munsterkerk van Roermond is het jongste voorbeeld. Hier is het Westerblok gekoppeld aan een Westelijk dwarsschip, tegen hetwelk twee groote torens oprijzen. Het geval is echter nogal ingewikkeld, doordat deze Westpartij, begonnen in den aanvang van de 13de eeuw, na enkele tientallen jaren volgens een veranderd plan is verder gebouwd, zonder geheel voltooid te worden. De torens kwamen niet verder dan de daken van de 11

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1941 | | pagina 11