Op 21 Augustus werd daaruit het vuur geopend, den
28sten waren zoowel in het werk Terra Nova als in
het fort Coehoorn de bressen geslagen en 30 Augustus
had de bestorming van beide forten en het werk La
Cassotte plaats, nadat het Kasteel tevoren vruchteloos
was opgeeischt. Deze storm slaagde slechts gedeeltelijk
en kostte den aanvaller 2000 man, doch de stout
moedigheid, waarmee, hij was uitgevoerd en de vrees
voor een tweeden, waartoe de belegeraars zich terstond
overal in de bedekte wegen der werken verschanst
hadden, maakten een zoo diepen indruk op den
Franschen bevelhebber, dat hij aanbood, over het fort
Coehoorn in onderhandeling te treden. Daar echter
Koning Willem naar geen voorstellen wilde hooren,
dan waarin het Kasteel met al de aanhoorige werken
begrepen was, legde Maarschalk Boufflers het hoofd
in de schoot.
Op 2 September verkreeg de bezetting vrijen aftocht,
doch Boufflers werd voorloopig in krijgsgevangen
schap gehouden.
Als wij nu in de vele bronnen over dit belangrijke
beleg de slotbeschouwingen lezen, dan zien wij, dat
alle schrijvers het eens zijn over de groote verdiensten
van Menno van Coehoorn als ontwerper van het plan
van aanval, dat voor Namen gevolgd is. Hij toonde
zich hier, zegt Bosscha, de grootste artillerist van zijn
tijd. Naast hem had ook de Koning-Stadhouder een
werkzaam aandeel aan de belegering en tevens aan de
verrichtingen van het leger, waardoor de maarschalk
de Villeroy genoodzaakt werd, de verdedigers van
Namen aan hun lot over te laten.
Van Sypesteyn gewaagt van de eervolle plaats, welke
de herovering van Namen in onze krijgsgeschiedenis
inneemt: een gebeurtenis, waarbij voor het eerst een
maarschalk van Frankrijk tot de overgave eener vesting
werd gedwongen.
Knoop trekt een parallel tusschen Coehoorn en Vau-
7i
