42
die daar vanzelf ontstonden. Men vindt ze nu nog in
stervorm terug in de Sint Anthoniebreestraat den vroe-
geren Sint Anthonisdijk—de Dijkstraat, de Keizersstraat
en Koningsstraat. Zelfs kan men nu nog in de Keizers
straat in het zonderlinge verloop van de rooilijn het
vroegere „buiten" liggen van deze buurt herkennen. In
de talrijke slooten van dit driehoekige eiland werden
boomstammen gelegd om tot timmerhout te worden. De
wonderlijk gelegen Rechtboomsloot, Kromboomsloot en
Gedempte Kleersloot bewaren de geschiedenis in hunne
namen. Het is daar een ongebonden bebouwing, geen
urbanistiek.
Bezien we nu eens de straten op de kaart van Anthonis-
zoon, de dwarsverbindingen van de kaden langs de nieu
we burgwallen, dan blijkt dat deze aan de Oostzijde
netjes tegenover elkaar liggen, naar een vast plan aan
gelegd, stedebouwkundig verzorgd, zooals men dit nu
nog aantreft, nu flinke bruggen de smalle houten brug
getjes hebben vervangen. Aan de Westzijde is dat echter
anders, daar passen de straatjes slecht over elkaar. De
N.Z. Voorburgwal, de oude rivierbedding van de Wete
ring was te breed voor veel bruggen. Op de kaart zijn er
althans in het Zuidelijk deel maar weinig te zien.
Verder merken we op dat, doordat om den kronkeligen
N.Z. Voorburgwal de strakke Singel was gelegd, er bij
afwisseling een breed en een smal bouwblok overbleef.
In dat breede stuk ter hoogte van de hedendaagsche
postzegelbeurs, de vroegere pijpenmarkt passen de
straatjes in 't geheel niet op den overkant. Bovendien
liggen ze scheef, wederom een voorbeeld van ongebon
den bebouwing, medeloopende met de vroegere polder-
slooten. Dit duidt erop dat deze plek reeds vroeg bebouwd
geweest is met slatuintjes en buitenhuisjes, zooals men
in onzen tijd wel eens ergens blijft zitten met een ge
deelte ongebonden bebouwing buiten de stad. Bij een
wandeling door bedoelde straatjes, de Rosmarijnsteeg,
de Roskamsteeg, de Raamsteeg, de Vliegende steeg, leert