teelingen op den weergang en met poorten en torens. Van dit vestingstelsel is hier en daar iets overgebleven. Eerst de dikke toren aan den Ykant, waar de vrouwen de ver trekkende zeelieden konden nazien, de Schreyerstoren, dan deSt. Anthonispoort, later de Waag thans stedelijk historisch museum op de Nieuwmarkt. Verderop was de Doelentoren, waarvan alleen de plattegrond bewaard is in den gebogen achtergevel van het Doelenhotel. Van de Regulierspoort is slechts één toren bewaard gebleven, waarop Hendrick de Keyser later een siertoren bouwde, dien we nu als Munttoren kennen. Van den toren aan de Westzijde, de Jan Roodenpoortstoren, is alleen de her innering bewaard gebleven in den naam van de Toren- sluis. Eerst is de singelgracht aan den Westkant gegraven. 22) Toen veel later de Heeren-, Keizers- en Prinsengracht gegraven werden, zou de eerste gracht Koningsgracht heeten. Die naam is in het Koningsplein bewaard ge bleven. De taaie volkstaal bleef de gracht singel noe men en daarom heet zij nu nog Singel en is nooit een echte gracht geworden. De Singel is nu nog een laad- en loskade, een buurt van nijverheid, geen deftige gracht. De vestinggracht aan de Oostzijde kreeg een burgwalnaam, naar de Doelen, de Kolveniersdoelen, de Kloveniersburgwal. Om het daarbuiten gelegen land met de werven en andere bebouwing buiten de veste te be schermen, werd nog een toren gebouwd, niet als de andere van baksteen met witte blokjes Gobertanger steen, doch geheel met dit materiaal bekleed. Het was een witte berg, Mont Alban. Op dien toren werd later, als op den Regulierstoren door den bouwmeester Hen drick de Keyser, een siertoren gebouwd, die we nu Montelbaanstoren noemen. Op het eiland tusschen de stad en Montelban, dat al heel vroeg bebouwd werd, ontstond een aantal wegen die gericht waren op den toegang tot de stad, de Sint Anthonispoort. Zij zullen ontstaan zijn uit voetpaden 41

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1941 | | pagina 44