Daarentegen bepalen de geschiedkundigen hun aandacht in hoofdzaak tot het archief, het beschreven en bedrukte papier, terwijl er nog een ander archiefstuk van min stens gelijke waarde is, dat is de werkelijkheid ter plaatse bekeken. De toepassing van een bepaalde soort baksteen of natuursteen aan een walmuur of aan een bouwwerk wijst op een bepaald tijdperk. Ook is het nuttig te gaan zien wanneer hier of daar in de oude stad gegraven wordt. Toen onlangs op het Spui een rioleering gemaakt werd, kwam de fundeering voor den dag van den wal muur langs den Singel. Daar bleek dat deze fundeering bestond uit een dikken muur met dwars daarop zware penanten. Dat was niet de fundeering van een gewonen walmuur, doch het ondergedeelte van den ouden vesting muur van Amsterdam, zooals deze op de bekende kaart van Cornelis Anthoniszoon is aangegeven. Hoe bij restauratie dergelijke zaken teloor kunnen gaan deed zich dezer dagen voor aan den Munttoren, waarvan het ondergedeelte een overblijfsel is van een der twee torens van de vroegere Regulierspoort. Daar kon men voordat de doorgang naast den toren gemaakt werd, een gebogen muurvlak zien van roode Vechtsche steen met overblijfselen van witte banden van blokjes Gobertan- ger steen. Bij de herstelling werd het geheele muurvlak afgehakt en bemetseld met oude baksteen van donkerder kleur, een latere soort, met banden van oude blokjes Ledesteen, een gele steensoort die in heel oud-Amster dam nergens voorkomt. Hiermede is de geschiedenis die men aan de bouwwerken kan aflezen, op een dwaalspoor gebracht. Doch, onder den grond is het echte muurvlak nog aanwezig. Een archiefstuk van groote waarde is verder de stads plattegrond en de rooilijn. De opvolgende serie stads plattegronden geeft een zuiver beeld van den groei der stad. Zelfs kan men de oude kaart dateeren naar wat er wel en wat er niet op aangegeven is, menigmaal op het jaar nauwkeurig. Er bestaan van den oudsten tijd tot nu 9

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1941 | | pagina 12