74 DE BOUWWERELD. Het kasteel Assumburg. Toen in 1910 het landgoed Assumburg publiek verkocht werd is het kasteel ten geschenke aan het rijk overgegaan. De Staat zou het op zijn kosten restau- reeren, d.w-.z. in zijn oorspronkelijken vorm zooveel mogelijk terugbrengen. Zij, die het kasteel kenden, het uit- en inwendig zoo dikwerf bekeken, begrepen dadelijk, zegt de „O. H. Crt.", dat deze herstelling een onbegonnen werk zou wezen. Vermoedelijk hebben deskundigen er ook zoo over gedacht, want aanvankelijk is men aan het werk getogen, vooral aan het uitwendige, gezien een flinke steig'er die meer dan twee jaren aan de westzijde van het gebouw gestaan heeft. Maar deze steigerzetting is ook het voornaamste werk der restauratie ge weest, want er op gewerkt is er zoo goed als niet. Men zal de herstelling als een onbegonnen werk beschouwd hebben, wel wetende waar het begin, maar niet waar het einde is. Vandaar dat deze steiger reeds lang afgebroken is. Het kasteel Assumburg is evenals de ruïne van Brederode een ontredderde steenklomp, ten eenenmale voor herstelling ongeschikt Het Oude Delft te Delft. Gedeputeerde Staten van Zuid- Holland hebben aan Burgemeester en Wethouders van Delft verzocht, hun te willen mededeelen, of de eiectilsche tramlijn zal gaan langs het Oude Delft, dan wel bij de Haagpoort zal eindigen, zoodat de stoomtram tot 1927, als wanneer de con cessie daarvoor eindigt, zal moeten worden voorzien in het verkeer door Delft. Door de Delftsche nijverheid is aan de gemeente een bijdrage van f54.000 aangeboden, indien de electrische tram om de zeven minuten, iu plaats van om de tien minuten rijdt. Men heeft gemeend, dat deze bijdrage zou bestemd zijn, om de lijn langs een anderen weg, dan het Oude Delft te doen gaan, maar dit is niet het geval. De restauratie van de Oude Kerk te Delft. Naar het „Vad." verneemt, is het restauratieplan thans gereed. Het zal in ge deelten worden afgewerkt. Eerst komt natuurlijk de kap aan de beurt. Op 2 Maart a.s. wordt dit werk aanbesteed. Gelukkig heeft het vuur vier spanten volkomen gespaard. Deze zullen dan ook behouden blijven. De kap wordt, voor wat het oog kan zien, geheel in den ouden staat hersteld Met het oog op de kosten zal men het aan het oog onttrokken deel modern construeeren Zoodra de kap is aangebracht, kan eigenlijk pas^oed met het andere restauratiewerk worden begonnen. Daartoe behoort ook het herstel van het raam in den muur aan het Oude Delft. Ook inwendig is aan muurwerk en pilaren nog heel wat te doen. Maar binnen eenigen tijd hulp van het Rijk zou het werk zeker veel verhaasten zal het Delftsche monument dan toch weer in grootere glorie dan te voren stralen en weer tenzij men zijn loodgieters niet zeer zorgvuldig uitkiest eeuwen kunnen trotseeren. Vandalisme te 's Gravenhage. De Dienst der Plantsoenen te 's Gravenhage heeft heel wat boomen in den laatsten tijd doen vellen. Thans wordt de bijl onmeedoogend in het Bezuidenhout-kwartier gezwaaid. In het Haagsche Bosch, dat toch al zoo geteisterd werd door den laatsten Novemberstorm, worden boomen gerooid, langs den Bezuidenhoutscheweg zullen de boemen vallen, ook het prachtige geboomte om de Engelsche' kerk moest het ontgelden, 's Gravenhage was, al van ouds Constantijn Huygens getuigt het vermaard om zijn lommerrijkheid, die er een groote bekoorlijkheid aan gaf. Maar als de Dienst der Plantsoenen zijn beleid niet wijzigt, zal het met die schoonheid weldra gedaan zijn. De Gevangenpoort te 's-Gravenhage. Naar „Het Volk" ver neemt, heeft de Schoonheidscommissie de door den Dienst voor Stadsontwikkeling en Volkshuisvesting ontworpen op lossing voor het verkeersvraagstuk bij de Gevangenpoort af gekeurd ln enkele zinnen saamgevat, was de oplossing door dezen dienst zóó gedacht, dat de bestaande weg door de Gevangenpoort voor personenverkeer zou behouden blijven Rechts van den weg, gezien van het Buitenhof, zou aan sluitend aan den rechter vleugel van de poort en parallel loopend met den weg, een huizenrij blijven, terwijl weer rechts daarvan, op een te dempen strook van den Vijveiberg, een breeden ver keersweg voor rij - (met inbegrip van tram-) verkeer was gedacht. De weg voor voetgangers zou dus door een gebouwencomplex, dat aansloot bij de pooi t, van dien voor rij verkeer gescheiden zijn. Het blijkt nu echter, dat de Schoonheids-commissie architec tonische bezwaren tegen dit ontwerp heeft en daarom B. en W. zal adviseeren het niet te aanvaarden. Daardoor komt als vanzelf weer op den voorgi ond het vroeger door Dr. Berlage ontworpen plan, waarin de weg door de Gevangenpoort als trottoir voor voetgangers en onmiddelijk daaraan grenzend, rechts, de hoofdweg is geprojecteerd. Bij deze oplossing zou dus de poort zonder eenige verbinding aan de rechterzijde los op het trottoir komen te staan. Intusschen wordt in de kringen van deskundigen nog aan een derde mogelijkheid gedacht, hierin bestaande, dat voetgangers- en rijweg niet, als in het plan-BERLAGE, onmiddelijk aan elkander zouden grenzen, maar dat de rijweg rechts zou worden afge sloten door een rij huizen, staande op de te dempen strook van den Vijverberg en achter grenzend aan het water. De op het trottoir staande Gevangenpoort zou dan door een gewelfde overkapping van den hoofdweg met die huizen worden ver bonden. Schilderwerk in de St. Janskerk te 's Hertogenbosch.' In de „Maasbode" wijdt Dr. Xav. Smits een artikel aan de pas ontdekte oude muurschilderingen in de St. Janskerk te 's Hertogenbosch. Men weet dat daar na stelselmatige schoonmaak uiterst merk waardige figurale voorstellingen aan 't licht zijn gekomen, gaaf in haar oud wezen bewaard. De H.H. Petrus en Jacobus de Meerdere bevinden zich in 't bovenstuk en zijn terstond herkend. Zij dragen respectievelijk sleutel en pelgrimshoed, en elk een groot boek met twee sloten. Aan den voet van St. Jacobus knielen twee donatoren, schenkers, man en vrouw in bontmantel. Vóór hen staat een meesterteeken op een schild. Dat teeken is driehoekig, als een groote A, en kan volgens den schrijver zéér goed op Aquensis alias Hieronymus van Aken, den be roemden schilder van dien tijd, betrekking hebben. Deschildering is immers van de laatste helft der vijftiende eeuw, en juist toen werkte genoemde Mr. Jeroen van Aken voor de St. Janskerk, zooals de Rekening van de illustre Lieve Vrouwe Broeder schap, in 1480, folio 8 verso aangeeft: „Item van Jeroen die rnaelre" (schilder). Onder vermelde Apostelen bevindt zich een zeer groot be schilderd vak, waarbij weder twee donatoren, man en vrouw, bij een Bisschop neerknielen. HuiB Luns schreef daarvan: „Een Heilige Bisschop (nimbus) op zijn zetel als iconografisch teeken een schippersbaak. In de geörnamenteerden rooden fond een brandend huis en aan den onderrand, heele kleineschenkertjes(ildonatoreaginocchiato) met wapentjes. Alles veel meer geschonden en minder belang rijk dan de mooie vrije figuren van Jacobus en Petrus". Na een uitvoerig betoog komt Smits tot de conclusie, dat de H. Bisschop niemand anders is dan St Nicolaas, onze bekende Volksheilige, de patroon ook der marktkramers en handelslieden in de koopsteden eade patroon en beschermheer van alle varenden en schippers naar de oude haven- en riviersteden. De figuur is afgebeeld met schippershaak, waaraan twee ijzeren ringen, waardoor een kabel glijdt, zijn bevestigd Soortgelijk attribuut wil in de middeleeuwen niet zeggen, dat „de H. Bisschop" een schipper was, maar wel, dat de gilden aan hun H. Patroon het iconografisch teeken gaven, dat zij. zeiven voerden. In schrijvers werk: „De Kathedraal van 's-Hertogenbosch" staat op bl. 236 een lijst der oude altaren en kapellen. De koorkapei nu, waarin die oude muurschildering bloot kwam, behoorde aan het Kramersgilde, dat ook hier denzelfden „H. Bisschop" tot patroon had. Dr. Smits acht bewezen, dat de figuur die van St Nicolaas is en schrijft verder Er is een testament, twee eeuwen later dan dat van W.VAN Gent (1273), dat nog meer zekerheid in particulari geeft. Het is van 1485. Het wordt bewaard in een kist ten stadhuize, onder nr 183, waaruit ook de gemeentearchivaris H. Ebeling het eens heeft geciteerd a.v. Daarin staat letterlijk: (vertaald) „Elysabeth Huysman ver maakt aan de gilde van den H. Nicolaas, Bisschop, in de kerk van den H. Joannes Evangelist te 's-Hertogenbosch een jaar- lijksche rente uit een huis en plaats gelegenin de Koerenstraat, welk huis Willem Huysman (echtgenoot der testatrice) verkregen had"„voor de beschildering van het koor (zijkapel) van den H Nicolaas en de versiering van de beelden, die in dat koor staan". Het jaartal, de plaats en de aanduiding komen stipt overeen met al 't voorgaande.Ze doen de deur toe! Ja, de deur toe! Niet zonder reden zal zelfs St. Nicolaas dicht bij den ingang der kanunniken zijn geplaatst, zooals in St. Jan, omdat ook dat zou kunnen duiden op het eerste binnen treden der kerk door St. Nicolaas, die daaraan zijn bisschops wijding dankte. Nu de bijkomstigheden der schilderingen nog even vermeld I Op den achtergrond staat een huis met trapgevel. Dit zal wel het huis voorstellen, dat de twee schenkers, die nabij het huis zijn afgebeeld, aan het kramersgilde vermaakt hebben, zooals blijkt uit de rente, enz uit het testament van 1845, voormeld Met zekerheid durf ik dan ook den man en de vrouw in

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Bouwwereld 1918-1923 | 1922 | | pagina 6