B N B is het mogelijk de bloeitijd van deze richting vrij nauwkeurig vast te stellen, aangenomen kan worden, dat deze valt van 1630 tot 1660. Sporadisch slechts treft men evenwel dergelijke gevels buiten Amsterdam aan, in den lande behield de traditioneelen trapgevel met het karakter van tig. 2 de overhand. De Keyser's talent vermocht het opkomen van een nieuwen stijl echter niet te verhinderen. Betrekkelijk kort na zijn dood ontwaakte de liefde voor het klassi- cisme in zoo sterke mate,-dat de invloed hiervan op de komende vormen van verstrekkenden invloed zou zijn. Was het de beroemde Jacob van Campen welke de zuiver klassieke vormen koos voor zijn stadhuis- ontwerp, zijn navolger Philips Vingboons was het beschoren, deze vormen in de woonhuisbouw te ver werkelijken. Het zich krommen onder het juk der Grieken en Romeinen stempelt hem zeer stellig tot de mindere van de Keyser, hoewel niet kan worden ontkend, dat hij de klassieke motieven meesterlijk wist te verwerken. In fig. 5 beelden we het pand Rokin 145 af, zooals het door Vingboons weid ontworpen. Hoewel het niet geheel ongeschonden is, is het in hoofdvormen uit stekend bewaard gebleven en moet het ten zeerste worden bejammerd, dat het in ernstig sloopingsgevaar verkeert. Het is n.1. aangekocht door de Ned. Bank ter vergrooting van haar kantoren. En mocht het plan tot verplaatsing van de Bank naar het Spui en omgeving doorgaan, dan zal het gebouw wel eigendom van de Gemeente worden en zal allicht de uitbreiding van het Binnengasthuis zijn val verlangen. Waarover dan misschien nog zal te,praten zijn. Behalve natuurlijk moderne ramen vindt men in den gevel thans de kozijnen van de eerste verdieping naar onder verlengd, zulks ten koste van het lijstwerk van de bekroning van de onderpui. Met den dood van Vingboons in het laatst der zeventiende eeuw is het met de Renaissance vrijwel geheel gedaan. De hoofdvorm van de gevels zooals hij die ontwierp zou evenwel nog tot vel in de acht tiende eeuw nagevolgd worden en is terug te vinden in de vele „hals"-gevels, welke vooral in Amsterdam nog zoo veelvuldig worden aangetioffen. FIG. 3. O Z. VOORBURGWAL 57 FIG. 4. SPUISTRAAT 88 FIG. 5. ROKIN 145

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Bouwwereld 1918-1923 | 1920 | | pagina 5